Szoruję więc, zamiatam, myję... Inkowy tata albo ma takie samo podejście do sprawy, albo nie chce wchodzić ze mną na wojenną ścieżkę, bo właśnie z zapałem pucuje okna i futryny.
Inul zasnął, więc korzystając z momentu na trzecią kawkę, piszę dla Was i do Was.
Długo zastanawiałam się, jakie fotki wrzucić pod tym postem. Bo przecież nie będę nagabywać Was zdjęciami stert prania i brudnych garów w zlewie.
Postanawiam więc zdać Wam krótką fotograficzną relację z jednego z naszych wakacyjnych krótkich wypadów. ( jeszcze z Anią)
Tym razem Grenoble. Piękne miasto (największe w Alpach), położone u podnóża gór Chartreuse i pasma Vercors na wschodzie, jest również największym ośrodkiem uniwersyteckim Francji i jednym z najprężniej rozwijających się miast Europy. Miejscowość może się pochwalić tym, że jako jedna z nielicznych na świecie, wprowadziła zakaz reklam wielkoformatowych. Rzeczywiście, widok jest tak niesamowity, że grzechem byłoby go szpecić plakatem z pastą do zębów. Główną atrakcją Grenoble jest najstarsza francuska kolejka linowa (Téléférique) prowadząca do niezdobytej Bastylii. Trzęsłam portkami wjeżdżając, już po raz wtóry, w szklanej kuli w trzecim na świecie, co do wysokości, (po Rio de Janerio i Cap Town) wyciągu miejskim.
Ale widoku, który staje nam przed oczami na samym szczycie, nie można opisać słowami. Pięknie, pięknie, pięknie... A jeśli Was nie wytrzęsie całkowicie, warto zjeść w niedrogiej, regionalnej restauracji zaaranżowanej w murach XVI wiecznej Bastylii.
To Wy planujcie wypad do Grenoble, a ja do szmaty.
Do miłego!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz